Gonul
New member
%33 Eğim Ne Demek? Bir Hikâyenin İçinde Eğimin Anlamı
Selam dostlar
Bugün forumda size sadece bir mühendislik teriminden değil, aynı zamanda hayatın kendisinden bahsetmek istiyorum. Başlığı görünce belki aklınıza ders notları, yol tabelaları ya da arazi ölçümleri geldi: “%33 eğim ne demek?” Ama ben size bu eğimin, bir hayat hikâyesine nasıl benzediğini anlatacağım. Çünkü bazen bir yokuş, sadece bir rakam değildir; bir insanın direnme açısıdır.
---
Bir Kasaba, Bir Yol ve İki Karakter
Hikâyemiz küçük bir Anadolu kasabasında geçiyor.
Kasabanın girişinde dik bir yokuş var — tabelada kocaman yazıyor: “%33 EĞİM”
Bu yolun başında her gün biri durur: Ali Usta, ellili yaşlarında, hesap kitap işlerinden anlayan, çözüm odaklı, stratejik bir adam.
Diğer yanda, aynı mahallede yaşayan Zehra, genç bir öğretmen; insanlara yaklaşımı yumuşak, empatik, duygulu.
İkisi de o tabelanın önünden geçerken farklı şeyler hisseder.
Ali Usta için o yazı “teknik bilgi”dir; Zehra içinse “bir yaşam metaforu.”
---
Ali Usta’nın Gözünden: Açılar, Hesaplar ve Hayatın Eğimleri
Bir sabah kahvede otururken yan masadaki gençlerden biri sorar:
> “Usta, bu %33 eğim ne demek ya? Matematik dersi gibi geliyor kulağa.”
Ali Usta gülümser, çayından bir yudum alır.
> “Bak evlat,” der, “%33 eğim demek, her 100 metrelik yatay mesafede 33 metre yükseliyorsun demek. Yani bu yolun dikliği, tıpkı hayat gibi — bazen düz gider, bazen yokuş çıkar.”
Biraz durur, sonra ekler:
> “Mühendislikte bu işin formülü bellidir; diklik = (yükseklik farkı / yatay mesafe) × 100. Ama gönül işlerinde o oranı kimse ölçemiyor evlat.”
Kahvedekiler gülüşür ama Ali’nin gözleri uzaklara dalar. Çünkü o yokuş, yıllar önce kaybettiği eşiyle yürüdüğü yoldur. O gün, o eğimi çıkarken bir kez olsun nefeslenmemişti; şimdi ise hatıralarını taşırken her adımında eğim hissediyordu.
---
Zehra’nın Gözünden: Eğim, Kalp ve Dayanışma
Zehra öğretmen, okul çıkışı aynı yokuştan her gün bisikletiyle evine döner. Çocuklar hep arkasından bağırır:
> “Hocaaam, dikkat et! Yokuş çok dik!”
Bir gün bisikleti eline alır, yukarı yürürken durur ve tabelaya bakar:
> “%33 eğim.”
> İçinden geçirir:
> “Belki de bu, öğrencilerimin hayattaki zorluk oranı… Kimisi 5’te durur, kimisi 50’de ama hepimiz tırmanıyoruz bir şekilde.”
O an aklına Ali Usta gelir. “Acaba o bu tabelaya nasıl bakıyor?” diye düşünür. Ertesi gün kahvede uğrar, sorar:
> “Usta, %33 eğim ne kadar zordur sizce?”
Ali Usta düşünür, cevap verir:
> “Eğim kolay değildir, ama ölçülür. Hayattaki eğim de zor ama ölçülmez. Kimi bir yokuşu koşarak çıkar, kimi elinden tutarak. Yeter ki biri diğerini beklesin.”
Zehra’nın gözleri dolar. Çünkü onun da içten içe çıkamadığı bir yokuş vardır: şehirde kalma hayaliyle köydeki sorumlulukları arasındaki sıkışmışlık.
---
Bilim Girer Araya: %33 Gerçekte Ne Anlama Geliyor?
Forumda biraz teknik konuşmadan olmaz tabii
%33 eğim, aslında 33 metrelik yükselme / 100 metrelik yatay mesafe demektir. Matematiksel olarak bu, yaklaşık 18.26°’lik bir açıya denk gelir.
Bu ne demek?
- Arabalar için epey dik bir yoldur; düşük viteste, dikkatle çıkılır.
- Bisikletçiler için neredeyse “tırmanış antrenmanı” düzeyindedir.
- Mühendislikte ise böyle bir eğim, özel drenaj, frenleme ve denge hesapları gerektirir.
Ama işin güzel yanı şu: eğim ne kadar büyükse, zirveden manzara o kadar geniştir.
---
Forumun İki Tarafı: Çözümcü Erkekler ve Duygusal Kadınlar
Konuyu açınca forumun klasiği başlar.
Erkek forumdaşlar hemen hesaplara girer:
> “Arkadaşlar, %33 eğim demek 1’e 3 oranıdır, yani 3 metrede 1 metre yükselme. İnşaatta bu tür eğimlerde drenaj borusu eğimi minimum %2 olur, yani bu yol su tutmaz.”
Kadın forumdaşlar ise hikâyenin kalbine iner:
> “O yokuşu çıkan herkesin hikayesi farklıdır. Kimisi yalnız, kimisi omuz omuza… Bazen %33 eğim değil, omzundaki yük insanı yorar.”
Ve tam da bu yüzden bu forum güzel olur. Bir taraf “formül” der, diğer taraf “duygu” katar; ortaya hem bilgi hem hikâye çıkar.
---
Yokuşun Üstü: İki Hayatın Kesiştiği Nokta
Bir gün Ali Usta ve Zehra, aynı anda o dik yokuşu çıkarken karşılaşırlar.
Zehra nefes nefese kalmıştır, Ali Usta sessizce yanına yaklaşır:
> “Dayan kızım,” der, “%33 eğimdir bu, ama sonunda düzlük var.”
Zehra gülümser,
> “Usta, belki de hayatta hep %33 eğimdeyiz. Hiç tam düz olmuyor yol.”
Birlikte yukarı varırlar. Tepeye çıktıklarında güneş batmaktadır. Ali Usta içinden geçirir:
> “Bazen rakamlar değil, yanındaki insan ölçer yolun eğimini.”
---
Bilim, Hayat ve İnsan Arasındaki Köprü
Aslında %33 eğim, sadece bir oran. Ama o oran, insanın direnme kabiliyetiyle birleştiğinde bir metafora dönüşüyor.
Bilim bize “eğim formülünü” verir;
hayat ise “nasıl tırmanacağını.”
Kimi sabırla çıkar, kimi planla, kimi dua ile. Ama her biri o yokuşta kendi dengesini bulur.
Ve farkında mısınız?
O yokuşun başındaki tabela, herkese aynı bilgiyi verir ama herkesin yorumu farklıdır.
Kimine göre zorluk, kimine göre fırsat.
Kimine göre ölçülebilir; kimine göre hissedilir.
---
Söz Sizde Forumdaşlar: Sizin Eğim Kaç?
Şimdi size soruyorum dostlar:
Sizin hayatınızdaki “%33 eğim” neydi?
Hangi yokuşta pes ettiniz, hangisinde yanınıza biri gelip “Dayan, düzlük yakında” dedi?
Belki iş, belki aşk, belki eğitim…
Yorumlara yazın; bu başlık sadece bilgi değil, bir dayanışma yeri olsun.
Çünkü bazen bir eğim, sadece dik bir yol değil, birlikte çıkılan bir hikâyedir.
Selam dostlar

Bugün forumda size sadece bir mühendislik teriminden değil, aynı zamanda hayatın kendisinden bahsetmek istiyorum. Başlığı görünce belki aklınıza ders notları, yol tabelaları ya da arazi ölçümleri geldi: “%33 eğim ne demek?” Ama ben size bu eğimin, bir hayat hikâyesine nasıl benzediğini anlatacağım. Çünkü bazen bir yokuş, sadece bir rakam değildir; bir insanın direnme açısıdır.
---
Bir Kasaba, Bir Yol ve İki Karakter
Hikâyemiz küçük bir Anadolu kasabasında geçiyor.
Kasabanın girişinde dik bir yokuş var — tabelada kocaman yazıyor: “%33 EĞİM”
Bu yolun başında her gün biri durur: Ali Usta, ellili yaşlarında, hesap kitap işlerinden anlayan, çözüm odaklı, stratejik bir adam.
Diğer yanda, aynı mahallede yaşayan Zehra, genç bir öğretmen; insanlara yaklaşımı yumuşak, empatik, duygulu.
İkisi de o tabelanın önünden geçerken farklı şeyler hisseder.
Ali Usta için o yazı “teknik bilgi”dir; Zehra içinse “bir yaşam metaforu.”
---
Ali Usta’nın Gözünden: Açılar, Hesaplar ve Hayatın Eğimleri
Bir sabah kahvede otururken yan masadaki gençlerden biri sorar:
> “Usta, bu %33 eğim ne demek ya? Matematik dersi gibi geliyor kulağa.”
Ali Usta gülümser, çayından bir yudum alır.
> “Bak evlat,” der, “%33 eğim demek, her 100 metrelik yatay mesafede 33 metre yükseliyorsun demek. Yani bu yolun dikliği, tıpkı hayat gibi — bazen düz gider, bazen yokuş çıkar.”
Biraz durur, sonra ekler:
> “Mühendislikte bu işin formülü bellidir; diklik = (yükseklik farkı / yatay mesafe) × 100. Ama gönül işlerinde o oranı kimse ölçemiyor evlat.”
Kahvedekiler gülüşür ama Ali’nin gözleri uzaklara dalar. Çünkü o yokuş, yıllar önce kaybettiği eşiyle yürüdüğü yoldur. O gün, o eğimi çıkarken bir kez olsun nefeslenmemişti; şimdi ise hatıralarını taşırken her adımında eğim hissediyordu.
---
Zehra’nın Gözünden: Eğim, Kalp ve Dayanışma
Zehra öğretmen, okul çıkışı aynı yokuştan her gün bisikletiyle evine döner. Çocuklar hep arkasından bağırır:
> “Hocaaam, dikkat et! Yokuş çok dik!”
Bir gün bisikleti eline alır, yukarı yürürken durur ve tabelaya bakar:
> “%33 eğim.”
> İçinden geçirir:
> “Belki de bu, öğrencilerimin hayattaki zorluk oranı… Kimisi 5’te durur, kimisi 50’de ama hepimiz tırmanıyoruz bir şekilde.”
O an aklına Ali Usta gelir. “Acaba o bu tabelaya nasıl bakıyor?” diye düşünür. Ertesi gün kahvede uğrar, sorar:
> “Usta, %33 eğim ne kadar zordur sizce?”
Ali Usta düşünür, cevap verir:
> “Eğim kolay değildir, ama ölçülür. Hayattaki eğim de zor ama ölçülmez. Kimi bir yokuşu koşarak çıkar, kimi elinden tutarak. Yeter ki biri diğerini beklesin.”
Zehra’nın gözleri dolar. Çünkü onun da içten içe çıkamadığı bir yokuş vardır: şehirde kalma hayaliyle köydeki sorumlulukları arasındaki sıkışmışlık.
---
Bilim Girer Araya: %33 Gerçekte Ne Anlama Geliyor?
Forumda biraz teknik konuşmadan olmaz tabii

%33 eğim, aslında 33 metrelik yükselme / 100 metrelik yatay mesafe demektir. Matematiksel olarak bu, yaklaşık 18.26°’lik bir açıya denk gelir.
Bu ne demek?
- Arabalar için epey dik bir yoldur; düşük viteste, dikkatle çıkılır.
- Bisikletçiler için neredeyse “tırmanış antrenmanı” düzeyindedir.
- Mühendislikte ise böyle bir eğim, özel drenaj, frenleme ve denge hesapları gerektirir.
Ama işin güzel yanı şu: eğim ne kadar büyükse, zirveden manzara o kadar geniştir.
---
Forumun İki Tarafı: Çözümcü Erkekler ve Duygusal Kadınlar
Konuyu açınca forumun klasiği başlar.
Erkek forumdaşlar hemen hesaplara girer:
> “Arkadaşlar, %33 eğim demek 1’e 3 oranıdır, yani 3 metrede 1 metre yükselme. İnşaatta bu tür eğimlerde drenaj borusu eğimi minimum %2 olur, yani bu yol su tutmaz.”
Kadın forumdaşlar ise hikâyenin kalbine iner:
> “O yokuşu çıkan herkesin hikayesi farklıdır. Kimisi yalnız, kimisi omuz omuza… Bazen %33 eğim değil, omzundaki yük insanı yorar.”
Ve tam da bu yüzden bu forum güzel olur. Bir taraf “formül” der, diğer taraf “duygu” katar; ortaya hem bilgi hem hikâye çıkar.
---
Yokuşun Üstü: İki Hayatın Kesiştiği Nokta
Bir gün Ali Usta ve Zehra, aynı anda o dik yokuşu çıkarken karşılaşırlar.
Zehra nefes nefese kalmıştır, Ali Usta sessizce yanına yaklaşır:
> “Dayan kızım,” der, “%33 eğimdir bu, ama sonunda düzlük var.”
Zehra gülümser,
> “Usta, belki de hayatta hep %33 eğimdeyiz. Hiç tam düz olmuyor yol.”
Birlikte yukarı varırlar. Tepeye çıktıklarında güneş batmaktadır. Ali Usta içinden geçirir:
> “Bazen rakamlar değil, yanındaki insan ölçer yolun eğimini.”
---
Bilim, Hayat ve İnsan Arasındaki Köprü
Aslında %33 eğim, sadece bir oran. Ama o oran, insanın direnme kabiliyetiyle birleştiğinde bir metafora dönüşüyor.
Bilim bize “eğim formülünü” verir;
hayat ise “nasıl tırmanacağını.”
Kimi sabırla çıkar, kimi planla, kimi dua ile. Ama her biri o yokuşta kendi dengesini bulur.
Ve farkında mısınız?
O yokuşun başındaki tabela, herkese aynı bilgiyi verir ama herkesin yorumu farklıdır.
Kimine göre zorluk, kimine göre fırsat.
Kimine göre ölçülebilir; kimine göre hissedilir.
---
Söz Sizde Forumdaşlar: Sizin Eğim Kaç?
Şimdi size soruyorum dostlar:
Sizin hayatınızdaki “%33 eğim” neydi?
Hangi yokuşta pes ettiniz, hangisinde yanınıza biri gelip “Dayan, düzlük yakında” dedi?
Belki iş, belki aşk, belki eğitim…
Yorumlara yazın; bu başlık sadece bilgi değil, bir dayanışma yeri olsun.
Çünkü bazen bir eğim, sadece dik bir yol değil, birlikte çıkılan bir hikâyedir.
